McKinsey's Global Energy Perspective 2025 waarschuwt voor een tragere transitie ondanks de groei van hernieuwbare energiebronnen
• McKinsey voorspelt dat hernieuwbare energiebronnen tegen 2050 67% van de wereldwijde energievoorziening kunnen leveren, maar fossiele brandstoffen kunnen nog steeds meer dan 40% van het totale energieverbruik voor hun rekening nemen.
• Het is onwaarschijnlijk dat alternatieve brandstoffen zoals schone waterstof vóór 2040 op grote schaal zullen worden toegepast, tenzij ze verplicht worden gesteld.
• De toenemende vraag naar energie van datacentra en zorgen over de betaalbaarheid ervan kunnen de voortgang naar de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs vertragen.
Een transitie die aan momentum verliest
van McKinsey & Company Wereldwijd energieperspectief 2025 ziet dat de wereld afdrijft naar een langzamere energietransitie in alle gemodelleerde scenario's, omdat beleidsmakers een balans proberen te vinden tussen koolstofreductie, betaalbaarheid en veiligheid te midden van geopolitieke onzekerheid.
Het rapport – McKinsey's tiende jaarlijkse vooruitblik – voorspelt dat hernieuwbare energiebronnen in 2050 61% tot 67% van de wereldwijde elektriciteit zouden kunnen leveren. Toch wordt verwacht dat fossiele brandstoffen een aandeel van 41% tot 55% van het totale energieverbruik zullen behouden, afhankelijk van het scenario.
“Tien jaar na het eerste Global Energy Perspective is onze visie op de energietransitie volwassener geworden,” zei Diego Hernandez Diaz, partner bij McKinsey. “De transitie is niet minder urgent, maar de wegen om de kloof naar de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs te dichten zijn nu complexer.”
Drie scenario's, één gemeenschappelijke realiteit
De studie modelleert drie mogelijke trajecten: Langzame evolutie, Aanhoudende dynamiek en Duurzame transformatie. Ze wijzen allemaal op hogere prognoses voor de opwarming van de aarde dan in de editie van vorig jaar, wat erop wijst dat het tempo van decarbonisatie afneemt.
In het geval van Continued Momentum zou koolstofarme energie tegen 2050 meer dan 65% van de totale opwekking kunnen uitmaken, terwijl ‘schone, duurzame’ energiebronnen zoals geothermische energie, waterkracht en kernenergie naar verwachting tot halverwege de eeuw met ongeveer 3% per jaar zullen groeien.
Schone waterstof is echter nog steeds niet concurrerend op grote schaal, waardoor de rol ervan op korte termijn beperkt blijft. Het rapport benadrukt ook dat het behalen van de laatste 5% CO₂-reductie in de energiesector tussen de $ 90 en $ 170 per ton CO₂ kan kosten, vergeleken met slechts $ 20 per ton bij eerdere reducties.
GERELATEERD ARTIKEL: Climate Fund Managers sluit klimaatadaptatiefonds van $ 1 miljard voor opkomende markten
Vraaggroei vanuit datacenters
Elektrificatie stimuleert de wereldwijde vraag naar energie, waarbij datacenters een belangrijke groeimotor worden. McKinsey voorspelt dat het elektriciteitsverbruik van datacenters tussen 2022 en 2030 gemiddeld met 17% per jaar zal toenemen, met name in OESO-landen.
Deze stijging onderstreept de groeiende kloof tussen nieuwe vraagcentra en de groei van het aanbod van hernieuwbare energie. Hierdoor neemt de druk op de elektriciteitsnetten en investeringstermijnen toe.
Regionale paden lopen uiteen
McKinsey benadrukt dat er geen eenduidige route naar netto nul bestaat. Elk land zal een eigen transitiepad volgen, bepaald door de economische omstandigheden, grondstoffenvoorraad en industriële prioriteiten.
“De uitdaging voor de industrie en beleidsmakers zal zijn om ervoor te zorgen dat het energiesysteem betaalbaar, betrouwbaar en bestand is tegen prijsstijgingen, stroomuitval en geopolitieke instabiliteit.” zei Humayun Tai, Senior Partner bij McKinsey. “De weg naar koolstofvrij maken is nog lang, maar er zijn nog steeds aanzienlijke kansen voor belanghebbenden in de energiesector om nu actie te ondernemen en weer op het goede spoor te komen.”
Outlook
McKinsey's Wereldwijd energieperspectief 2025 suggereert dat de wereldwijde energietransitie vordert, maar niet in het tempo dat nodig is om de doelstellingen van Parijs te halen. De capaciteit van zonne- en windenergie zou tegen 2030 kunnen verdrievoudigen en tegen 2050 zelfs meer dan negenvoudig, maar betaalbaarheid en geopolitieke beperkingen kunnen het komende decennium blijven bepalen.
