• Overheid tekent contracten voor twee installaties voor koolstofafvang en -opslag (CCS) in de cement- en afvalenergiesector.
• Verwacht wordt dat de projecten jaarlijks 1.2 miljoen ton CO2 zullen afvangen en 500 gekwalificeerde banen zullen creëren.
• Een deel van de Britse toezegging van £ 9.4 miljard ($ 12.65 miljard) aan financiering voor CCS in het kader van de huidige uitgavenbeoordeling.

Londen geeft groen licht voor toonaangevende CCS-contracten

Groot-Brittannië heeft contracten getekend voor twee projecten voor koolstofafvang en -opslag (CCS) op commerciële schaal. Deze stap is gericht op het terugdringen van de uitstoot van enkele van de meest energie-intensieve industrieën van het land en het creëren van 500 geschoolde banen. De regering bevestigde donderdag dat de overeenkomsten betrekking hebben op de Padeswood-cementfabriek van Heidelberg Materials in Noord-Wales en de afvalenergiecentrale Protos van Encyclis in Ellesmere Port, in het noordwesten van Engeland.

Samen zijn de projecten ontworpen om jaarlijks 1.2 miljoen ton koolstofdioxide af te vangen. De emissies worden via pijpleidingen getransporteerd en permanent onder de zeebodem opgeslagen via Eni's opslagproject in de Liverpoolbaai.

Cement en afval-naar-energie in de schijnwerpers

De Britse overheid heeft duidelijk gemaakt dat CCS op grote schaal moet worden ingezet als het land de wettelijk bindende doelstelling van netto-nuluitstoot in 2050 wil halen. Cement- en afvalenergiecentrales behoren tot de sectoren die het moeilijkst te decarboniseren zijn, omdat elektrificatie of het overschakelen op andere brandstoffen de CO2-uitstoot niet volledig kan elimineren.

Heidelberg Materials zei dat de investering 's werelds eerste CO2-afvangfaciliteit zou creëren die volledig koolstofvrije cementproductie mogelijk maakt. De bouw start later dit jaar en het bedrijf streeft ernaar om in 2029 zijn eerste netto-nul cement te produceren.

"Dankzij ons constructieve partnerschap met de Britse overheid hebben we deze belangrijke mijlpaal kunnen bereiken, wat fantastisch nieuws is, niet alleen voor ons, maar voor de hele sector."Zei Simon Willis, CEO van Heidelberg Materials UK.

Het Protos-project van Encyclis zal CCS integreren met afval-naar-energie, een sector die steeds meer onder de loep wordt genomen vanwege zijn emissieprofiel. Door koolstof uit afvalverbranding af te vangen en op te slaan, is de installatie in staat te laten zien hoe restafval kan worden beheerd en tegelijkertijd kan worden bijgedragen aan klimaatdoelstellingen.

Financiering van CCS op schaal

Hoewel de overheid de waarde van de contracten niet bekendmaakte, vallen de projecten onder de Britse toewijzing van £ 9.4 miljard ($ 12.65 miljard) voor CCS-technologie die in juni werd aangekondigd. De financiering is bedoeld om de implementatie in industriële clusters te versnellen, de risico's van investeringen te verminderen en particulier kapitaal aan te trekken voor projecten die het in het verleden moeilijk hadden vanwege hoge initiële kosten en onzekere inkomstenstromen.

CCS-technologie is al tientallen jaren commercieel beschikbaar, maar projecten wereldwijd lopen vaak vast vanwege economische redenen. De Britse contracten zijn ontworpen om deze kloof te dichten door projectontwikkelaars inkomstenzekerheid te bieden en de projecten te koppelen aan regionale decarbonisatieplannen.

De opslaghub Liverpool Bay, beheerd door het Italiaanse Eni, is een centraal onderdeel. Door gedeelde transport- en opslaginfrastructuur te creëren, wil de overheid de drempel verlagen voor meerdere emittenten om zich op het systeem aan te sluiten, waardoor duplicatie en kosten worden verminderd.

GERELATEERD ARTIKEL: VK lanceert pilot voor groene financiering om belemmeringen voor emissiereducties aan te pakken

Strategische en politieke belangen

Voor Londen heeft de steun aan CCS zowel industriële als politieke betekenis. Verwacht wordt dat de projecten de regionale werkgelegenheid zullen ondersteunen en tegelijkertijd het concurrentievermogen van in het Verenigd Koninkrijk gevestigde fabrikanten zullen behouden in het licht van de strengere wereldwijde klimaatregels. De overheid schat dat er tegen 2030 tot 50,000 banen gecreëerd kunnen worden in de bredere CCS-waardeketen als de inzet wordt uitgebreid.

Het Verenigd Koninkrijk positioneert zich ook als koploper op het gebied van CCS, terwijl Europa zich haast om grensoverschrijdende CO2-opslagnetwerken op te zetten. De EU heeft zich ten doel gesteld om tegen 2030 jaarlijks 50 miljoen ton CO2 af te vangen, terwijl de bouw van het Noorse Longship-project al is begonnen. Groot-Brittannië, dat geen deel meer uitmaakt van de EU, geeft aan dat het wil concurreren om industriële investeringen en wereldwijde relevantie in klimaattechnologieën.

Waar bestuurders en investeerders op moeten letten

Voor leidinggevenden in sectoren waar de kosten moeilijk te verlagen zijn, vormen de recente Britse contracten een precedent voor hoe overheden de kostenkloof op het gebied van CCS kunnen dichten. Het gebruik van industriële clusters met gedeeld transport en opslag ontpopt zich als een model om kosten te verlagen en zekerheid te creëren voor particuliere ontwikkelaars.

Investeerders zullen afwachten of de Britse steun zich vertaalt in schaalbare rendementen en repliceerbare businesscases. Voor beleidsmakers benadrukken de projecten de noodzaak van stabiele, langetermijnkaders. Zonder deze projecten zou CCS beperkt kunnen blijven tot pilotprojecten in plaats van de schaal die nodig is om emissietrajecten materieel te beïnvloeden.

Wereldwijde betekenis

Het besluit van Groot-Brittannië komt op een moment dat het Internationaal Energieagentschap heeft aangegeven dat de wereldwijde CCS-capaciteit tegen 2030 meer dan dertig keer zo groot moet zijn om te voldoen aan netto-nulscenario's. Voor overheden die industriële concurrentiekracht afwegen tegen klimaatverplichtingen, worden de Britse contracten nauwlettend bestudeerd als testcase om te bepalen of overheidsuitgaven duurzame investeringen van de private sector in CCS kunnen ontsluiten.

Als de Padeswood- en Protos-projecten succesvol zijn, kunnen ze een voorbeeld vormen voor andere landen die de zware industrie willen beschermen en tegelijkertijd hun CO2-uitstoot willen verminderen. Voor wereldwijde bedrijfsleiders is de boodschap duidelijk: CCS evolueert van concept naar contractuele levering, en de economische aspecten van deelname kunnen snel veranderen naarmate beleidskaders zich verder ontwikkelen.

Volg ESG Nieuws op LinkedIn